zondag 10 januari 2010

Verzamelen

Mijn vader heeft zo’n beetje zijn hele leven postzegels verzameld. Totdat hij een aantal jaren geleden ineens zijn gehele verzameling verkocht. Uiteraard tegen een fractie van de cataloguswaarde, maar dat weet je als je er aan begint. Hij heeft er blijkbaar een hoop plezier aan beleefd. Als we aan onze moeder vroegen, waar papa was, kregen we regelmatig als antwoord, dat hij ´met zijn postzegels aan het spelen was.´ Het moge duidelijk zijn dat de aantrekkingskracht van het verzamelen volledig aan mijn moeder voorbij is gegaan.
Hij verzamelde Nederland plus koloniën, maar wilde daarnaast ook iets speciaals. Dus besloot hij zich ook te gaan specialiseren in zegels van het Vaticaan. Typisch m’n vader, religie moet een rol spelen, zelfs in zoiets werelds als het verzamelen van postzegels.

Als schooljongen heb ik een paar jaar geprobeerd mee te gaan in zijn hobby en toen ik pas voor de klas stond, heb ik in het kader van het opleuken van de geschiedenisles nog een poging gewaagd om een verzameling op te bouwen. Blijkbaar ben ik niet in de wieg gelegd voor het betere verzamelwerk, want iedere keer droogde de inspiratie weer op en verpieterde de collectie, tot het moment dat ik de voor verzamelaars totaal oninteressante postzegels maar op brieven ging plakken of weggaf aan een enthousiaste leerling.

Er gaat in de wereld van collectioneurs een hoop moois schuil. Je hoeft de startpagina voor verzamelaars maar op te slaan om in deze wondere wereld toe te treden. Kinderverzamelingen zoals suikerzakjes, autospeldjes, pokemonkaarten komen niet eens op deze webpagina voor. Hier hebben we het over het betere werk: punaises, heilige beelden (ze bedoelen waarschijnlijk heiligenbeelden, maar een kniesoor die daar op let), kookwekkers, EHBO-parafernalia, puntenslijpers, aanstekers. Zo op het eerste gezicht lijkt het alsof hier alleen maar over verknipte geesten gaat, maar laat ik de punaiseverzamelaar of de pijpelogische kring Nederland toch maar het voordeel van de twijfel gunnen, want wie weet zit er wel een enorm fascinerend verhaal achter hun hobby. Iedere gek gun je immers zijn gebrek.

Een van mijn zwagers verzamelt ook: verzamelingen. Ik ben lang niet op de hoogte van al zijn projecten, maar ik weet dat hij o.a strips en ingewikkelde puzzels verzamelt, maar ook zoveel mogelijk mensen met dezelfde achternaam als die van hemzelf en archieven van alles wat hij heeft meegemaakt. Hij kan er vast mooi over vertellen.
Ikzelf heb alle boeken van Kees van Kooten en van Tim Krabbé, en ik zou graag alle afleveringen van alle seizoenen van Ally McBeal willen hebben (over gekken met gebreken gesproken), maar die kun je gewoon kopen, dus dat is geen kunst.

Citaten verzamelen lijkt me een leuke hobby. Om een aan tafel vastgelopen gesprek weer los te trekken: ‘Er zijn mensen die een bibliotheek hebben zoals eunuchen een harem.’ ‘Leven is herinneringen verzamelen voor later, om ze dan echt te beleven.’ Afval is makkelijk te produceren, moeilijk te verzamelen en onmogelijk om kwijt te raken.’

Voor wie dit een leuk onderwerp vindt en nog meer wil lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten