Kopenhagen: wat kunnen we verwachten van de klimaatconferentie? Iedereen is doordrongen van de bittere noodzaak tot ingrijpen, behalve misschien een handjevol PVV’ers die de opwarming van de aarde juist ontkennen (Richard de Mos, Pauw & Witteman, 8 december 2009). De belangen zijn groot en tegelijkertijd tegenstrijdig. Er zal nog heel wat water door de Amazone moeten stromen, voordat de Eerste, Tweede en Derde Wereld tot een daadwerkelijke oplossing van het probleem zullen komen. We kennen allemaal de kreet ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. De mens is nu eenmaal niet zo simpel tot daden aan te zetten als zijn eigenbelang daarbij in het gedrang komt. Je kunt dan misschien een intentieverklaring met betrekking tot milieuvriendelijk leven afgeven, maar die verklaring zal waarschijnlijk geen lang leven beschoren zijn, als er niet iets tastbaars tegenover staat. Tijd voor creatieve en baanbrekende ideeën dus.
Misschien is het basisidee achter ‘making money (1)’ (zie column 27 november) zo gek nog niet. Ik heb altijd geleerd dat belonen van gewenst gedrag veel efficiënter is dan het bestraffen van ongewenst gedrag. En door op een bepaalde manier te belonen, kun je verscheidene vliegen in één klap slaan.
Een mens kan op veel verschillende manieren het milieu sparen. Door minder auto te rijden, door de thermostaat een stukje lager te zetten, door afval te scheiden, door planmatiger in te kopen en daardoor minder te hoeven weggooien.
Iedere auto heeft een kilometerteller. Als iedere automobilist nu eens verplicht wordt om tweewekelijks de kilometerstand te noteren en in te sturen naar het ministerie van milieu. Als uit de kilometerstand blijkt dat er in die periode minder kilometers zijn gereden, dan wordt er een beloning in de vorm van biobonnen uitgereikt. Deze bonnen kunnen alleen besteed worden aan vlees-, vis en groentewaren die afkomstig zijn uit de biologische landbouw en veeteelt. Hiermee stimuleer je tegelijkertijd de grote supermarktketens om hun assortiment dier- en milieuvriendelijk vlees uit te breiden, waarmee de biologische boeren weer ondersteund worden.
Ieder huis heeft een energiemeter, die het gas-, water- en elektriciteitsverbruik meet. Tweewekelijks controleren. Zodra blijkt dat de gebruiker zuiniger aan heeft gedaan, worden biobonnen verstrekt. Zo ook met de hoeveelheid afval. Hoe minder afval, hoe groter de beloning.
Hoe dit allemaal te realiseren? Er zitten ongetwijfeld veel haken en ogen aan deze voorstellen (fraudegevoeligheid, praktisch onhaalbaar, schendt de privacy), maar er is vast wel ergens een knappe kop te vinden die die oneffenheden weet glad te strijken. Heb ik ook geleerd: waar een wil is, is een weg.
Voor de mensen die geen beloning nodig hebben:
http://www.animalfreedom.org/paginas/informatie/doen.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten