woensdag 30 december 2009

Nog even en dan barst het weer los. En crisis of geen crisis, er zal vast en zeker een aantal droevige records worden gebroken: er zal weer meer worden uitgegeven, de knallen zullen weer harder en spectaculairder zijn dan vorig jaar, het vandalisme en het geweld zal weer toenemen. Ondanks alle protesten uit de samenleving en de voorzorgsmaatregelen zal er weinig tot niets veranderen. Het parlement heeft vorig jaar na het burgerinitiatief ‘Meer plezier met minder vuurwerk’ in haar wijsheid besloten dat vuurwerk ‘in een lange traditie past’ en daarom niet van overheidswege verboden moet worden.

Gisteren (29 - 12) stond in de krant een artikel over taakstraffen voor jongeren die illegaal vuurwerk kopen en afsteken of die zich niet aan de tijden houden waarop vuurwerk mag worden afgestoken. Daarin stond onder andere hoeveel geld jongeren van hun ouders krijgen om vuurwerk te kopen: dat bedrag varieerde van 35 tot 55 euro, en dan gaven sommige jongeren ook nog 50 tot 100 euro van zichzelf uit om ‘ook nog wat illegaal vuurwerk te kopen.’

Het moet toch niet nóg gekker worden.

De ellende van tradities is dat men vindt dat ze in ere gehouden moeten worden. Bij sommige tradities kan ik me dat goed voorstellen. De Achterhoek zou de Achterhoek niet zijn zonder midwinterhoornblazers, klootschieten of naoberschap. Oliebollen horen wat mij betreft bij onschuldige tradities. Carbidschieten volgens mijn buurtbewoners helaas ook. En hoewel de gemeente Berkelland om voor de hand liggende redenen het carbidschieten in woonwijken niet toestaat, zal er waarschijnlijk nota bene vlak voor het huis van de burgemeester wederom een carbidschietinstallatie worden opgebouwd. Er is in ieder geval een klein redentje om blij te zijn met hond Joeps dood. Hem blijft in ieder geval de ellende van de geluidsoverlast van die carbidbommen bespaard. Hij lag altijd doodsbang in een hoekje als drie dagen voor oud en nieuw de carbidbussen 'alvast werden uitgeprobeerd'. Een lichtpuntje is dat het tegenwoordig maar een dag(deel) duurt.

Pedigree komt met een advertentie waarop het de aandacht vraagt voor de vele huisdieren die doodsbang zijn voor de knallen. Zal vermoedelijk weinig helpen, net zo min als de schokkende beelden van de campagnes van afgelopen jaren. We zijn helaas roependen in de woestijn. Er zit maar één ding op. Afschaffen die handel, traditie of geen traditie. En het niet bestede geld gelijk doorsluizen naar goede doelen, die zijn er zat.

Na het vuurwerk een oog van kunststof

(Wordt hopelijk niet vervolgd)

1 opmerking:

  1. Wrange uitwas van de vuurwerkellende: de opening van speciale vuurwerkvrije bungalowparken waar men met zijn huisdier terecht kan. Dus wie zijn huis uit gejaagd wordt door zijn omgeving, kan zich verheugen in het feit dat anderen in hem een nieuwe markt zien.

    BeantwoordenVerwijderen